Flesje uit de kelder getrokken die beland was in een Bordeaux-vak. Oei, oei, van deze wijn is ook een speciale cuvee, die is echt om te rijpen, maar deze? Had al wel gedronken mogen zijn. Maar, lezers, wat een verrassing! Bij Cahors denk ik aan zwarte wijnen, 100% cot, in hun jeugd niet te genieten, moeten echt rijpen. Deze wijn heeft een neus waar je alleen al héél blij van kunt worden: mocca, koffie, chocolade, en de smaak is volstrekt op dronk, liefelijk, harmonieus, hap sap, je neemt en slok en wilt onweerstaanbaar dat glas opnieuw aan je mond zetten. Dit is een prachtglas nu. Dáárom vind ik een eigen keldertje zo enorm gelukkig maken. De wijn is in balans en aantrekkelijk. Geeft zich helemaal gewonnen, moet niet veroverd worden, wat een charmeur. Genoten bij de zondaglunch met een eenvoudige spaghetti met shiitake. Het leven is mooi! 
Luttele weken later heb ik de seciale cuvee maar eens opengemaakt, dat is Cuvee l'Authentique 2000. Die is ook bloedmooi, maar anders. Diepe kleur en véél vanille rijkdom in de neus, cederhout en een mandje kersen. Goede balans, begint op dronk te komen maar heeft nog véél potentie. Eerlijk gezegd vind ik de 'gewone' cuvee op dit moment een openbaring; de bijzondere cuvee kan nog wel even.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten